این رقص از جمله رقص های زیبایی می باشد که مختص زنان آذربایجانی است و زنان میتوانند رقص زیبا و جذاب را در کنار ملودی ملایم و زیبا و تکرار شونده آن داشته باشند.
این رقص به این دلیل به این نام نامیده شده است که باید زنان رقصنده، رقص خود را با طنازی ایفا نمایند و انواع حرکاتی را که به صورت حرکاتی ریز می باشد و با ریز بودنشان طنازی و جذابیت خاصی به رقص ایفا شده میدهد، را انجام دهند.
این رقص را زنان معمولا با لباس های محلی انجام می دهند و با عشوه گری هایی که در درون این لباس های زیبای محلی دارند، یک ایفای جذاب را برای تماشاگران به ارمغان می آورند.
راه رفتن با طنازی خاص در ایفای این رقص یکی از اجزای جذاب این رقص می باشد. حرکات ظریف دستان نیز می تواند جذابیت این رقص را دوچندان کند.
تکرار چندین باره ملودی‌های این رقص که با لرزش کم همراه می باشد، توسط خواننده باعث می شود صحنه های خارق العاده برای تماشاگران آفریده شود.
والی به معنی ایستگاه راه آهن می باشد.
حال با خود می پرسید که چه ربطی دارد که برای نام یک رقص از ایستگاه راه آهن استفاده شده است!!!
همانطور که می‌دانید برای هررقص دلیلی وجود دارد که منجر به ایجاد شدن آن رقص شده است.
دلیل ایجاد این رقص هم مربوط به ایستگاه راه آهن می شود.
نحوه بردن عروس به خانه داماد از گذشته تاکنون تغییرات فراوانی داشته است و با پیشرفت علم، طراحی وسایل حمل و نقل جدید، وسیله بردن عروس به خانه داماد هم دستخوش تغییر بوده است.
در قدیم وسیله ای در کار نبود و از گاری هایی که به اسب ها بسته شده بود برای این کار استفاده می‌شد و اسب های تزیین شده در انتظار حمل عروس خانم به خانه داماد بودند تا وی را در این مسیر یاری کنند و سوار بر خود به خانه دامادشان ببرند.
بعد از مدتی از قطار برای این کار استفاده شد. بدین صورت که وقتی مسیر خانه داماد از خانه پدری عروس دور بود، از قطار برای بردن عروس به خانه آقا داماد استفاده می کردند و عروس را سوار بر قطار به خانه داماد می بردند.
این رقص هم مربوط می شود به این دوره که قطار شده بود وسیله بردن عروس خانم ها.
در آن زمان فامیل عروس برای نشان دادن شادی خود بر روی ریل قطار به ایفای مراسم شادی و رقص می‌پرداختند و همچنین برای عروس و داماد دعاهای خیر و سپید بختی را می کردند و این رقص را هم بر روی همین ریل قطارها ایفا می کردند.
امروزه عروس خانم با ماشین های عروس تزیین شده به خانه همسر خود راهی می شود و تمام روش‌های قبلی تقریبا دیگر به کار نمی‌رود.
ملودی این رقص به قدری در بین مردم آذربایجان رواج دارددکه حتی امروزه نیز از آن به عنوان یک رقص رایج در عروسی ها نواخته می شود.
یکی دیگر از رقص های میباشد که توسط مردان ایفا می شود.
معمولاً در توضیح رقص ها بیان شد که رقص هایی که دارای حرکات سخت و سریع می باشند، اکثرا توسط مردان اجرا می‌شود ولی در این رقص این حکم صادق نمی باشد چرا که این رقص دارای موسیقی خاص می باشد که سرعت حرکات آن نیز بسیار آهسته می باشد ولی توسط مردان آذری زبان ایفا می شود.
به نوعی این رقص با کندترین رقص آذربایجانی معروف شده است.
این رقص، رقصی پانتومیم گونه است ولی کمی سرعت آن بالاتر از سرعت حرکات پانتومیم میباشد.
همانطور که از نام رقص آستا قاراباغی پیداست، معمولاً این رقص را در مناطق قره باغ آذربایجان ایفا می کنند.
این رقص از رقص های منطقه ای به شمار می آید و به این دلیل معمولا در بین رقص های آذربایجانی که در ایران به آموزش آن پرداخت می‌شود و در مراسم جشن و عروسی و شادی آن رقص ها ایفا می‌شوند، زیاد رواج ندارد.
این رقص دارای تنوع حرکات زیادی نمی باشد و بیشتر حرکات آن تکراری است.
سرعت این رقص نیز نسبت به دیگر رقص ها آرام می باشد.
آستا قره باغی که به آذری Asta Qarabği نوشته می شود، دارای حرکات ثابت و آرامی می باشد و مطابق با این حرکات ملودی آن نیز آرام است تا با حرکات آن همخوانی داشته باشد.
حرکاتی که این رقص دارد به صورت آرام و به هم پیوسته می باشد که زیبایی خاصی به این رقص می دهد.
رقصنده حرکات خود را به صورت آزادانه ایفا میکند و به طوری که این رقص تمام شهرت خودش را از همین حرکات آرامش به دست آورده است.
رقص آغیر قره داغی هم به آذری به صورت Ağir Qaradaği نوشته می شود.
در قدیم این رقص در منطقه قره داغ آذربایجان ایفا می شد ولی امروز بیشتر در مناطق شکی و زاکاتالا به ایفای آن پرداخته می‌شود .
این رقص نیز مانند رقص آستا قره باغی دارای ملودی آرام می باشد و جزو رقص های محلی به شمار می‌آید و آذربلیجانی ها در مراسمات خود از این رقص بهره می برند.
این رقص نیز دارای حرکاتی آرام و ثابت و پیوسته می باشد که هم به صورت گروهی به ایفای آن پرداخته می‌شود و هم به صورت انفرادی.
به خاطر اینکه این دو نوع رقص از رقص های قدیمی می باشد، متاسفانه تاریخی برای آنها در دست نیست و معلوم نیست که منشا به وجود آمدن این رقص از کجاست و به چه دلیل این رقص ها ایجاد شده اند. با توجه به بیانات قبلی هر کدام از رقص ها بنا به دلایلی ایجاد شده و ایفا می شوند.
ولی روایتی وجود دارد که از هر دو نوع این رقص ها برای راهی کردن عروس به خانه داماد استفاده می شده است و امروز هم به همین منظور از این رقص بهره می‌برند و در مراسم عروسی و راهی کردن عروس، این رقص ها را ایفا میکند.
یکی دیگر از رقص های زنانه آذرباجان، رقص آلچاگولو و بنفشه می باشد.
این رقص از قدمت بسیار بالایی برخوردار می باشد، ولی ریتم آن نیز دارای تنوع زیادی می باشد.
این رقص را زنان آذربایجانی ایفا می کنند و بسته به شعر و ملودی به طراحی و اجرای رقص خود می‌پردازند.
ریتم این رقص ممکن است تند و یا کند باشد.
این رقص از رقص های انعطاف پذیری می باشد که رقصنده با توجه به شرایطی که وجود دارد و شعری که در آن سروده می‌شود، حرکات خود را طرح ریزی میکند و به اجرای آن می پردازد.
آموزش رقص آذربایجانی و لزگی در تبریز
