این رقص را معمولا زنان آذربایجانی انجام می دهند. زنان برای اینکه بتوانند وضعیت زندگی زنان را در جامعه خود، برای افراد به نمایش بگذارند از این رقص استفاده می کنند. در واقع می‌توان این رقص را نوعی اپرا در نظر گرفت. در این رقص انواع حرکات بسته به شرایط و موضوع رقص انجام می‌پذیرد. که گاهاً این حرکات، حرکات سریع و ناگهانی و شدید می باشد و گاها از حرکات آرام و خفیف استفاده می شود.
در این رقص زنان می‌توانند از انواع قابلیت های زنانه خود مانند عشوه دادن، حرکات چشم و ابرو و انواع حرکات دست و شانه خود برای افزودن جلوه و جذابیت به این رقص استفاده نمایند. در این رقص امکان انجام هر حرکت به صورت آزادانه وجود دارد و قانون خاصی برای آن تعریف نشده است. هر فرد نسبت به موضوع رقص می‌تواند نقشی را به عهده بگیرد و به ایفای آن بپردازد و در راستای نقش بر عهده گرفته خود، انواع حرکات را از خود به نمایش گذارد.
این رقص را می‌تواند نوعی طنز به شمار آورد. معمولاً این نوع رقص در باکو بیشتر رایج میباشد و ریتمی که برای این رقص در نظر گرفته میشود با صدای کف زدن همراه است.
معمولا موضوعات که برای این رقص در نظر میگیرند، نقش عروس و مادرشوهر می باشد و در آن انواع وضعیت های این دو جایگاه و نحوه برخوردشان با یکدیگر را برای افراد، به نمایش گذاشته می شود.
این رقص یکی دیگر از رقص های محلی و بومی و قدیمی رقص های آذربایجانی می باشد.
همانطور که می‌دانید رقص های محلی را معمولا در مراسمات و سنت های خاص ایفا می‌کنند و از این جهت این رقص را نیز در مراسمات رسمی و سنتی و همچنین در مراسمات عروسی و جشن هایی که سالیانه توسط مردم گرفته میشود، ایفا می‌کنند.
این رقص را معمولا در شکی که یکی از مناطق آذربایجان می باشد، ایفا می کنند و در واقع منشاء پیدایش این رقص را نیز به همین منطقه نسبت داده اند.
برای ایفای این رقص های باید ایفا کنندگان از لباسهای محلی استفاده نماید. حرکاتی که در این رقص ایفا میشود، معمولاً حرکاتی منظم و پیوسته و با یک سرعت ثابت می باشد. سرعتی که برای این رقص نظر میگیرند با توجه به ملودی می باشد که برای آن نواخته میشود. در قدیم برای اینکه این رقص را ایفا بکنند از آواز نیز استفاده می کردند.
تصنیف این رقص را خوانندگانی مانند جبار فرزند قارایاغدی و علی عسگر عبدالله یف خواننده اند. این خوانندگان ازخوانندگان بسیار قدرتمند آذربایجانی میباشند.
آموزش رقص آذربایجانی و لزگی در تبریز
